Przeznaczony dla osób chcących się doszkolić i poznać technikę makijażu Aleksandry Kaj, uporządkować swoją wiedzę, jak i również dla osób początkujących chcących sprawdzić swoich sił w zawodzie wizażysty. Pokazanie i nauka techniki wybranego makijażu, warsztatu pracy, podejścia do klienta – autorski program szkolenia Aleksandry Kaj oparty o 13 lat doświadczenia w branży wizażowej. Program kursu dobierany jest indywidualnie do potrzeb i oczekiwań kursanta, zróżnicowany ze względu na poziom wstępnych umiejętności. Praca kursanta na 2 modelkach podczas 1 dnia. 2 typy makijażu – 2 modelki. W przerwie pomiędzy modelkami zapewniam lunch. Kurs obejmuje: naukę 2 makijaży do wyboru: -glamour ( miękki makijaż oka, rozświetlający, typowo „klientkowy” wraz z czerwonymi /kolorowymi ustami ), -ślubny ( makijaż ślubny w aktualnych trendach z omówieniem pracy z klientką typu panna młoda ), -wieczorowy ( makijaż wieczorowy z kreską lub bez, akcent na ciemną linię wodną i wachlarz rzęs ), -makijaż fotograficzny ( praca z mokrymi produktami: konturowanie/róż/rozświetlacz, technika makijażu oka mokrymi/suchymi produktami ) -makijaż odmładzający – kobiety w eleganckim wieku 50+ -makijaż typu foxy eye ( praca na taśmach liftingujących przy oczach, charakterystyka makijażu foxy eye, specyfikacja i odpowiedni kąt kreski zewnętrznej jak i wewnętrznej w kącikach) W każdym typie makijażu, kursant zapozna się z następującymi zagadnieniami: Przygotowanie klientki do makijażu – dlaczego wywiad przed jest istotny, omówienie pielęgnacji – przygotowanie skóry pod trwały makijaż, dobór odpowiedniej pielęgnacji do typów skóry, prezentacja wszystkich kroków z ich omówieniem, omówienie teorii kształtu i proporcji twarzy, oka, brwi, przy każdym makijażu możliwość pracy na taśmach liftingujących przy oczach – na życzenie kursanta, techniki pracy z cieniami, łączenie matów z błyskiem – jak uzyskać płynne przejście, nauka pracy z pigmentami, idealna kreska ( w zależności od wyboru rodzaju makijażu ) – jak uzyskać idealny kształt, do jakiej budowy oka pasuje, sposoby na jej wykonanie, klejenie rzęs ( całościowych bądź kępek – autorska metoda Aleksandry Kaj ), techniki konturowania twarzy na sucho/mokro + obszerna teoria również w wersji papierowej, idealne GLOW na skórze – praca z rozświetlaczami, technika nakładania różu na twarz – jego odpowiedni dobór kolorystyczny rysunek brwi – teoria kształtu i proporcji, idealne usta – ich kształt, proporcja, dobór kolorystyczny do makijażu, technika rozświetlania skóry, obojczyków na mokro/sucho, wskazówki i porady podczas pracy z klientką, higiena pracy wizażystki, naprawa błędów podczas makijażu – jak sobie radzić w kryzysowych sytuacjach, obszerne materiały szkoleniowe w formie papierowej jak i do ściągnięcia samodzielnie po wpisaniu hasła dostępu, certyfikat ukończenia szkolenia, giftbag w wersji VIP po ukończonym szkoleniu z akcesoriami, kosmetykami, kodami rabatowym od moich partnerów szkoleń , wsparcie merytoryczne po szkoleniu, profesjonalne zdjęcia modelki przed/po, obszerna lista polecanych kosmetyków, teoretyczny schemat wykonywanego makijażu twarzy w formie facechart + schemat klejenia rzęs ( kępek ) jak wykonać idealne zdjęcie, jak ustawić modelkę/klientkę, jakie oświetlenie wybrać do makijażu jak i do zdjęć Możliwość przedłużenia kursu o 1 modelkę dodatkowo/ 1 typ makijażu ( dnia kolejnego ) – czyli 2 dni kursu, 3 modelki i 3 typy makijaży do wyboru ) w cenie 3900 zł ! Czas kursu podany jest w przybliżeniu, może się skrócić bądź wydłużyć w zależności od postępów kursanta w trakcie szkolenia. Przy zapisie na szkolenie obowiązuje zadatek w wysokości 400 zł – płatny w ciągu 2 dni od momentu rezerwacji miejsca. Materiały szkoleniowe dostępne na miejscu – kursant nie zabiera ze sobą długopisu, zeszytu, pędzli, kosmetyków itp. Zapisy odbywaja się poprzez wysłanie wiadomości na: fanpage na fb: ALEKSANDRA KAJ MAKE UP ARTIST E-mail: @ formularz kontaktowy na tej stronie Proszę określić rodzaj kursu, na który chciałaby się Pani/Pan zapisać – ilość modelek. W razie dodatkowych pytań proszę o kontakt. Kurs można zakupić w formie VOUCHERA na prezent – obowiązuje płatność całej kwoty za szkolenie.
Kliknij w miejscu, w którym chcesz wstawić obraz. Na karcie Wstawianie w grupie Obrazy kliknij pozycję Obrazy, a następnie kliknij pozycję To urządzenie. W oknie dialogowym, które zostanie otwarte, odszukaj obraz, który chcesz wstawić, a następnie kliknij przycisk Wstawianie. Porada: Jeśli chcesz wstawić jednocześnie wiele obrazów
Dziś chcielibyśmy rozwinąć ten temat – jako że portrety to najczęściej wybierany przez fotografów kierunek. Czas na zagadnienie pt. jak ustawić modelkę do zdjęć. Wiadomo, że najlepiej jeśli zdjęcia są naturalne, uchwycone znienacka. Niekiedy jednak nie jest to możliwe lub – wprost przeciwnie – chcemy w pełni panować nad sytuacją. Wówczas trzeba nakierować modelkę – powiedzieć jej, jak ma stanąć lub usiąść, co zrobić z rękami itp. W fotografii portretowej ogromną rolę odgrywa pozycja modelki – to od niej zależy, czy dziewczyna wypadnie korzystnie, czy uchwycimy ją jak najlepiej. Kadr centralny, ale z uwzględnieniem mocnych punktów Mocne punkty to nic innego jak punkty przecięcia kadru w miejscach styku linii trójpodziału. W portrecie zawsze skupiamy się na twarzy osoby fotografowanej, którą ustawiamy w centralnym miejscu kadru, jednak warto zadbać o to, by jej oczy znalazły się w jednym z mocnych punktów. A gdy spogląda ona w bok lub gdzieś w dal, wówczas dobrze jest zostawić więcej miejsca z jednego boku kadru (do którego skierowany jest wzrok modela), co nadaje zdjęciu więcej charakteru i tajemniczości. Aparat na wysokości oczu Nie jest to oczywiście żelazna reguła, jednak warto ustawić aparat na wysokości oczu modelki (lub nieco wyżej), dzięki czemu zachowane zostaną odpowiednie proporcje sylwetki. Gdy chcemy wysmuklić osobę i wydłużyć nogi, wtedy zejdźmy z obiektywem niżej. Ręce w talii Jedna z najprostszych póz, a jednocześnie najbardziej efektowna. Modelka łapie się w talii – co ją mocno wyszczupli, doda zdjęciu charakteru, a przy tym – dziewczyna będzie miała co zrobić z rękami (a to bywa naprawdę niełatwe – co z dłońmi?!). Ręce we włosach Druga pomoc z temacie, co zrobić z rękami. Warto wykorzystać to, że większość modelek ma długie włosy (choć i z krótkimi bardzo dobrze zagra to ułożenie). Zdjęcie stanie się wówczas bardziej ciekawe, dynamiczne i przystępne w odbiorze. Ta poza sprawia wrażenie bardziej naturalnej, co pozytywnie wpływa na postrzeganie całości. Zaplecione nogi Dzięki zapleceniu nóg, wyglądają one na szczuplejsze i odrobinę dłuższe. Dodatkowym atutem jest bardzo duże podkreślenie figury kobiety. Działa na wszystkich modelkach. Wzrok skierowany w dal Świetne ustawienie, które sprawdza się zawsze. Poprośmy modelkę, by spojrzała w dal, a najlepiej w górę. Skupmy się na jej profilu. Fotografujmy nieco od dołu. To pozwoli nam stworzyć zdjęcie ciepłe, pełne napięcia, a jednocześnie – skupimy wzrok odbiorcy na „celu” spojrzenia modelki, odwracając uwagę od mankamentów sylwetki. Jeśli już wiesz, jakie pozycje są najbardziej korzystne w czasie pozowania, działaj. Pamiętaj także o tym, by w portrecie 90% uwagi poświęcić na oczy – to one powinny być naszym głównym celem, dzięki nim uzyskamy na fotografiach „to coś”.
Powodem jest to, że nie wszystkie zdjęcia tracą jakość z powodu swoich ustawień.. Aby nadać obrazom oryginalną jakość, jeśli jakość zdjęcia pogorszy się podczas przesyłania na Instagram, specjaliści zalecają następujące manipulacje: Wskazane jest, aby nie wyświetlać zdjęć bezpośrednio z programów zaprojektowanych dla
Modelka stoi ‚po drugiej stronie obiektywu’ ma inne doświadczenia i odczucia – myślę, że choćby dlatego warto zapoznać się tym co ma do powiedzenia na temat wykonywania zdjęć portretowych. Jak zatem zrobić dobre zdjęcie portretowe? Znajdź inspirację do zdjęcia i porozmawiaj o niej z modelką, której robisz zdjęcie. Przejrzyj magazyny fotograficzne lub modowe i przygotuj sobie krótki opis tego co chciałbyś zawrzeć na zdjęciu. Możesz też przygotować całą tablicę inspiracji – zawierającą wycinki z gazet czy magazynów, które pomogą modelce zrozumieć to co chcesz pokazać na zdjęciu. Jeszcze przez podjęciem przez modelkę decyzji czy chce z Tobą pracować warto aby z takimi informacjami się zapoznała. Może się okazać bowiem, że dana modelka nie czuje się dobrze w danym temacie. Zatrudnij modelkę z agencji modelek. Profesjonalna modelka z agencji powinna być punktualna i kooperatywna. Zatrudniając modelkę z agencji unikniesz kłopotów związanych z nieprofesjonalnym zachowaniem modelek – amatorek. Dla modelki z agencji zrealizowanie Twojej wizji fotograficznej – jest jej pracą, którą wykonuje. Bądź otwarty i rozmawiaj z pozującą Ci modelką, której chcesz wykonać portret. Nawet dla profesjonalistki bycie przed obiektywem może nie być do końca komfortowe, tym bardziej jeśli nie wyrażasz się jasno i modelka nie wie czego od niej oczekujesz. Kobiety mówią również o tym, że lubią gdy fotograf cały czas ‚utrzymuje poziom energetyczny’ – chodzi tu, że jeśli chcesz zobaczyć roześmianą twarz modelki to nie bądź podczas sesji ponurakiem czy nerwusem. To prowadzi nas do punktu numer 4 Stwórz odpowiednią atmosferę do zdjęć. Pomagaj modelce wejść w odpowiedni nastrój, który będzie odpowiedni do sesji którą wykonujesz. Możesz np. puścić muzykę, która odpowiada nastrojowi, którego szukasz! Kochaj to co robisz! Entuzjam do pracy, którą wykonujesz wyczują zarówno modelki jak i klienci na zdjęcia. Poznałeś pięć rad jak zrobić ładne zdjęcie portretowe modelce – których udzieliła nam jedna z modelek pracująca na codzień przed obiektywami aparatów fotograficznych.
Jak ustawić poszczególne funkcje w aparacie do zdjęć portretowych? Wypiszę wszystkie dostępne funkcje i ewentualnie zakres. ~Portret-zmierzch (portret o zmierzchu z lampą błysk.) ~Manual - Fotografowanie z ręczną regulacją naświetlenia (ręczne nastawianie czasu otwarcia migawki i liczby przysł.) Wypisałam wszystkie tryby, więc
Poradnik fotograficznyWspólnie z innymi fotografami przygotowaliśmy dla Ciebie ten foto-poradnik – znajdziesz tutaj wiele cennych wskazówek, dzięki którym Twoje zdjęcia portretowe będą lepsze:)Najważniejsze poradyNajczęściej spotykane błędyCo ustawić w aparacie?Jaki obiektyw wybrać?Kadrowanie i kompozycjaŚwiatło naturalne i błyskowePomysły na ciekawe zdjęciaCZYTAJ DALEJ Autorzy – foto-poradnik powstał dzięki wspaniałym osobom. Swoimi poradami i doświadczeniem podzielili się: Rafał Lemke || Beata Kubica || Jakub Macioł || Michał Laskowski || Maciek Olszewski || Andrzej Kluczny || Krzysztof Jach || Nikodem Szymański || Marcin Jasiński || Rafal “Edek” Sadura || Matylda Szafrańska || Radosław Adamski || Rafał Siwik || Marcin Muszyński || Mariusz Krawczyk || Janusz Wronka || Aneta Czarnocka-Kanik Korekta i redakcja: Martyna KubickaOpieka mentorska: Tomasz ZienkiewiczZasady dobrego portretuUstaw ostrość na bliższym płytką głębię ostrości – dostaniesz rozmyte modela/modelkę o oddalenie się od z blendy – dzięki niej łatwo rozjaśnisz cienie na twarzy dłuższych ogniskowych, by nie powodować deformacji twarzy. Obiektyw szerokokątny poszerza twarz. Sprawdź to, robiąc sobie selfie smartfonem i przybliż go do modela/modelkę o delikatne wychylenie głowy do przodu, by zmniejszyć ryzyko „podwójnej brody”.Unikaj nienaturalnych póz. Generują one często głębokie zmarszczki i fałdki w miejscach, gdzie normalnie ich nie ma. Na przykład na szyi podczas nadmiernego obrotu „za ramię”Najważniejsze jest spojrzenie, a co za tym idzie – oczy. Odbij w nich lampę, okno lub inne źródło światła. Możesz je również dodatkowo wyostrzyć. Spróbuj wzmocnić kontrasty w postprodukcji przez obrys cieniem wokół źrenic i rozjaśnienie blików bój się odrzucać nijakie zdjęcia. W portrecie chodzi przede wszystkim o emocje. Mimika, która wyraża sztuczny uśmiech, odrzuca odbiorcę. Skup się na atmosferze. Przed sesją rozluźnij modela/modelkę żartem lub rozmową przy kawie. Opowiedz coś o sobie. Posłuchaj czegoś o nim/niej. Bądź człowiekiem, a nie panem o make-up. Nie ma nic gorszego niż szczegółowy retusz zdjęcia w PS, bez grama makijażu. Nawet najskromniejszy, codzienny makijaż ułatwia życie po by model/modelka miała ze sobą szczotkę do włosów. Niesforne, roztrzepane włosy potrafią dodać dużo pracy w modela/modelkę w różnych kierunkach w stosunku do oświetlenia. Patrz, jak zmieniają się układy cieni na twarzy. W plenerze korzystaj z otoczenia. Czasem w mieście ściana budynku potrafi służyć za blendę odbijającą miękko światło słoneczne, a ostre promienie padające tuż w wejściu do tunelu mogą dać łagodne oświetlenie uzyskać fajne, miękkie i ciepłe światło w plenerze, korzystaj z godzin popołudniowych/wieczornych, czyli tzw. złotej chcesz uzyskać miękkie światło, możesz użyć blendy dyfuzyjnej – ustaw ją między słońcem a wykonujesz zdjęcie przy niskich wartościach przysłony, np. f/ ustaw ostrość na bliższe naturalnych ramek, np. czy kadr ma być pionowy, czy się wydobyć charakter fotografowanej się podejść blisko do modela/modelki, tak by skupić się na spojrzeniu. Rozmawiaj z modelem/modelką by przyzwyczaiła się do obiektywu i czuła z naturalnego światła. Pozwoli ci to otworzyć przysłonę do wartości f/ f/ i skupić wzrok odbiorcy na oczach osoby fotografowania w pełnym słońcu. Ostre słoneczne światło jest niekorzystne i powoduje, że pojawiają się ostre musisz fotografować przy ostrym słońcu o 12 w południe, postaraj się znaleźć trochę cienia i tam ustaw modela/ portrecie najważniejsza jest osoba fotografowana. Jeśli w tle panuje bałagan, otwórz przysłonę jak najbardziej, aby rozmyć otoczenie i skupić wzrok widza na temacie kontakt 🙂 Rozmawiaj z modelką. Rozmowa buduje relację, rozluźnia. Oswaja modelkę, szczególnie tą początkującą. To przekłada się na lepsze zdjęcia. Dobrą atmosferę możesz też zbudować dobrą to przede wszystkim przedstawienie danej osoby na fotografii, a więc ukazanie jej emocji i cech charakteru (z wyłączeniem sesji komercyjnych, gdzie za portretowaną osobą stoi marka firmy czy produktu). Im prościej, tym lepiej. Aspekty techniczne są ważne, ale dobry portret mówi nam coś o danym człowieku. Oczy są w portrecie najważniejsze. Dalej mimika/wyraz twarzy i oświetlenie (w zależności od tego, jak osobę chcemy przedstawić), być może jakieś przedmioty, które o osobie portretowanej coś nam powiedzą i przez to nadadzą narrację błędy w portrecieGłębia ostrości, ustawienie ostrości na wszystkim: uwaga odbiorcy ląduje nie tylko na portretowanej osobie, ale również na detalach w tleObiektyw: Użyłeś szerokiego obiektywu i twarz wygląda niekorzystnieKadrowanie: głowa jest w środku kadru, przez co pozostawione jest zbyt dużo przestrzeni u góry zdjęcia,brak przestrzeni w kadrze, w kierunku, w którym patrzy modelka/model (choć możesz skutecznie i ciekawie łamać tę zasadę przy kadrach „filmowych”, pozostawiając wolną przestrzeń „za plecami”),cięcie w połowie czoła i obcinanie Portret zrobiony ze zbyt niskiej lub zbyt wysokiej pozycji (np. w portrecie dziecięcym). W połączeniu z szerokim kątem powoduje to, że model/modelka wygląda nienaturalnie. Kompozycja: na przykład kiedy przypadkiem wywołane jest złudzenia drzewa wystającego z głowy 🙂Wybór trudnego miejsca do zdjęć: zbyt dużo szczegółów i rozpraszaczy sprawia, że model/modelka „ginie” na niekorzystnym tle. Ekspozycja: prześwietlone tło i niedoświetlona mocne światło daje ostre i bardzo kontrastowe cienie na twarzy. Uwydatnia też wszystkie niedoskonałości. Z kolei brak odpowiedniej ilości światła może spowodować, że zdjęcie będzie na tyle niedoświetlone, że podciąganie ekspozycji w późniejszej postprodukcji spowoduje dużą utratę jakości zdjęcia. Ostrość: np. na dalszym oku, czole, nosie, kontaktu z osobą portretowaną: fotograf często skupia się bardzo na technicznych sprawach, zapominając o tym, że fotografuje CZŁOWIEKA, który stresuje się sytuacją. W konsekwencji portret może wyjść technicznie doskonały, ale pokazujący osobnika idącego na ścięcie 🙂 Brak „catchlighta” w oku: odbłysk światła w oczach dodaje im życia, bez nich oczy wydają się ciemne i „płaskie”.Próba pokazania i osoby i interesującego otoczenia jednocześnie: portret powinien się skupiać na osobie. Cytując: „jeśli podobają Ci się te malownicze drzwi za modelką, wyrzuć modelkę i zrób fotkę drzwi”. Jeśli robisz portret, skup się na tym, aby osoba wyglądała jak najlepiej. To, co jest za nią lub obok niej nie powinno odciągać portretowa – ustawienia aparatuTryb ostrzenia: włącz detekcję twarzy lub, jeśli masz taką możliwość, detekcję bliższego niską wartość przysłony. Czas i ISO dobierz tak, by ekspozycja była automatycznego trybu portretowego w aparacie. Tryb automatyczny nie ustawi niczego lepiej, niż sam możesz to zrobić. Jeżeli zaufasz automatyce aparatu, nigdy nie będziesz miał pewności, na jakie parametry zdecyduje się osoba się nie porusza podczas wykonywanych zdjęć, możesz zejść z czasem do 1/60 s. Dobrze jest jednak robić zdjęcia z czasem krótszym – jeśli to robisz zdjęcia pozowane, nie włączaj elektronicznej bezgłośnej migawki. Niech modelka/model wiedzą, kiedy jest zrobione zdjęcie i kiedy mogą zmienić uchwycić naturalne emocje w portrecie z reportażu – staraj się nie zwracać na siebie uwagi. Najlepiej byłoby włączyć elektroniczną migawkę i nie używać obiektyw do portretu? Fot. Krzysztof JachNikon D7100 + Sigma 105 mm (f/ 1/125 s, ISO 100)Wykorzystanie w portrecie obiektywu makro. Staraj się używać jasnych szkieł, najlepiej „portretowych” o ogniskowych 50 mm dla croppa lub 85 mm dla pełnej posiadasz obiektyw do makro (ogniskowe 90 mm, 105 mm lub 150 mm), to nie bój się użyć go do portretów. Takie obiektywy świetnie sprawdzają się przy portretach. Jeżeli nie dysponujesz szkłem typowo portretowym, możesz również zrobić dobry portret np. obiektywem 24 mm. Ale uwaga: jeżeli takim obiektywem zrobisz bliski portret, w którym całość kadru wypełnia twarz, najprawdopodobniej proporcje będą niekorzystne. Jeśli odsuniesz się od modelki/modela na 2-3 metry, proporcje twarzy będą już naturalne, a zdjęcie możesz przyciąć. W większości przypadków rozdzielczości matryc w aparatach są na tyle duże, że zdjęcie i tak po przycięciu będzie miało wystarczającą jakość nawet do wydruku. Wadą tego rozwiązania będzie ostrość na całym zdjęciu – również w tle. Zasada ta dobrze sprawdzi się w telefonach, gdzie najczęściej są obiektywy kadrować portret? Zasady kompozycjiZwróć uwagę, żeby z głowy nie wystawał słup lampy czy znaku. Żeby z ucha nie wychodziła sztacheta od płotu 🙂 Fot. Rafał Lemke Nieudane zdjęcie dla pokazania jak nie należy robić. 2. Trzymaj porządek w kadrze. Śmietnik, trzepak, sterta gruzu czy pranie w tle zniszczą najlepszy portret. Fot. Rafał Lemke Tak też nie rób 🙂3. Pamiętaj o mocnych punktach zdjęcia. Postaraj się, żeby znalazło się w nich coś ważnego, np. głowa modela/modelki lub jeśli kadr jest ciasny – Odbita postać jest w mocnym Nie bój się kadrować centralnie, czasami może dawać to bardzo dobre efekty. Fot. Marcin JasińskiPrzykład centralnego kadrowania6. Nie skracaj perspektywy. Ręka, łokieć, czy noga wyciągnięta w stronę aparatu prawie zawsze wygląda niekorzystnie, krócej. Poproś modelkę, by ustawiła te części ciała prostopadle do Staraj się nie ucinać kadru w zgięciach (łokcie, kolana, nadgarstki). Nie ucinaj drobnych części ciała (uszy nos palce, stopa).8. Jeśli stoisz wyżej (perspektywa ptaka) niż fotografowana osoba, wgniatasz ją w ziemię i ją pogrubiasz. Jest to jeden z częściej występujących błędów w fotografii małych dzieci. Jeśli jesteś niżej (perspektywa żaby), postać będzie nienaturalnie wyciągnięta. Najbezpieczniej jest robić zdjęcie z poziomu osoby fotografowanej (perspektywa prosta). Możesz również użyć pespektywy, aby osiągnąć oczekiwany efekt na zdjęciu. Fotografując z góry, pokazujesz uległość osoby fotografowanej, a fotografując z dołu – jej Możesz zastosować zasady trójpodziału lub złotej proporcji, lub tak, aby dwa przecięcia były na modelu. Model będzie w ⅔ kadru. Możesz też użyć złotej spirali. Jeśli modelka patrzy w bok, zostaw miejsce po stronie, w którą Nie zawsze musisz dobierać idealnie naświetloną ekspozycję. Możesz zrobić zdjęcie również w wysokim kluczu (high key), gdzie na zdjęciu będzie dominowała biel, albo zdjęcia w niskim kluczu (low key), gdzie będzie dominowała czerń. W takich zdjęciach histogram będzie niemal całkowicie po prawej lub po lewej stronie, ale może to być doskonałe zdjęcie. Low key jest też sposobem, gdy mamy mało światła, a nie chcemy podbijać ISO, czy użyć lampy – na przykład w – światło naturalne i błyskoweNie ustawiaj światła idealnie na wprost, by portret nie wyszedł „płasko”. Nawet gdy masz jedno źródło światła, ustaw lekko z boku lub z góry, by nadać trójwymiarowość. Jeśli jednak już się na to zdecydujesz — podkreśl cienie. Mogą w tym pomóc czarne blendy po bokach lub tzw. murzynki, czyli duża czarna powierzchnia, która pochłania światło odbite od otoczenia, co dodaje cienie po bokach postaci. Fot. Beata Kubica – PhotoKubicaZdjęcie jest przykładem na dodanie głębi przez ustawienie światła bocznego. Cienie są delikatne ale wyraźnie podkreślają sylwetkę. Fot. Maciej Olszewski Źródłem światła jest tu okno naprzeciw modelki. Z boku zostały zawieszone dwie czarne blendy, żeby obrysować postać cieniem i odciąć ją od jasnego tła. Fot. Michał LaskowskiModelka: Ola Ustaw modelkę przy oknie. Daje to naturalne, miękkie i przyjemne Często zdarza się, że podczas zdjęć w plenerze w dzień z lampą błyskową ogranicza nas czas synchronizacji lampy. W zależności od modelu aparatu jest to zakres między 1/180 a 1/250 sekundy. Nie możemy wtedy robić zdjęć z lampą przy czasach krótszych niż ta wartość (np. 1/500 s.). Jeśli nie zależy nam na rozmyciu tła, przymykamy przysłonę do dużych wartości (np. f/18). Ten zabieg umożliwia nam ustawienie poprawnego czasu, aby nasza lampa zadziałała. Jeśli jednak chcemy rozmyć tło, mamy dwie możliwości. Pierwsza to użycie lampy, która współpracuje z krótkimi czasami naświetlania (HSS Canon, Auto FP Nikon), działa ona przy czasach nawet 1/8000 s. Niestety, o ile można kupić niedrogą lampę z tą funkcją, to bezprzewodowe wyzwalacze przenoszące HSS są dużo droższe od takich bez tej opcji. Druga opcja jest o wiele tańsza. Polega na założeniu na obiektyw ciemnego filtra ND, który skutecznie ogranicza dopływ światła do obiektywu. Dzięki temu możemy wydłużyć czas naświetlania i zmniejszyć przysłonę, aby rozmyć tło. 3. Pamiętaj: flash bardzo fajnie zamraża ruch. W większości przypadków, kiedy ruch nie jest bardzo szybki (trzeba wtedy użyć lamp błyskowych z bardzo krótkim czasem błysku) możemy zamrozić ruch nawet lampą reporterską. Na zdjęciu poniżej dwie osoby rzucały karty z góry, a flash zatrzymał ruch kart. Dzięki takim trickom możesz otrzymać ciekawe efekty przy portretach. Fot. Marcin Jasiński „Cyganka” Przykład zatrzymania ruchu przez na zdjęcia portretowe Fot. Beata Kubica – PhotoKubicaInspiracje inną epoką np. lata 70’. Zadbaj o otoczenie, klimat, odpowiednie światło i strój. Długie włosy dają dużo możliwości w stylizacji. Przykład: kobieta leżąca na plecach z włosami układającymi się w różne długimi włosami części twarzy i modowa bez makijażu (zobacz taką sesję Christiny Aguilery)Portrety z gadżetami dają niemal nieograniczone możliwości, np. możesz wykorzystać rzeczy, które są pasją portretowanej z chlapiącą wodą, proszkami, więcej?Zostaw swój email – wyślę Ci od czasu do czasu kolejne nowościSPRAWDŹ MOJE KURSY FOTOGRAFICZNE
Obrazy RAW przesłane do serwisu image.canon ze zgodnych aparatów* mogą być automatycznie pobierane do komputera w celu edycji w programie DPP. Używaj znaczników wyboru, ocen w postaci gwiazdek lub obu rozwiązań, aby porządkować, sortować i wyszukiwać obrazy. Podobnie jak w przypadku każdej nowej umiejętności dojście do
Zajmując się fotografią modową, lub portretem nie zawsze mamy do czynienia z profesjonalnymi modelami, zwłaszcza na początku naszej przygody z fotografowaniem. Często w rolę modeli wcielają się wtedy nasi przyjaciele. Te wideoporadniki pokazują jak nimi pokierować, by uzyskać profesjonalne rezultaty. Praca z modelem to jeden z najważniejszych czynników odpowiadających za końcowe efekty sesji. Bo co z tego, że znaleźliśmy świetną scenerię i perfekcyjnie opanowaliśmy światło jeśli fotografowana osoba będzie wyglądać nienaturalnie? Problemy w tej kwestii mają przede wszystkim osoby, które dopiero zaczynają przygodę z bardziej świadomą fotografią i które w roli modeli obsadzają na początku zazwyczaj członków swojej rodziny bądź przyjaciół. Właśnie z myślą o nich nakręcono odcinek wideoporadników Mango Street. Jak pokierować modela? Jak zwykle w przypadku filmów Rachel Gulotty i Daniela Inskeepa cała wiedza przekazana jest w sposób wyjątkowo szybki i przystępny, a wskazówki, oprócz rad na temat odpowiedniego kierowania modelem dotykają także często spotykanego problemu. gdy model nie wie, co ma zrobić z rękoma. Najnowszy odcinek w całości poświęcony jest pracy z modelem płci męskiej, ale kilka miesięcy temu na kanale Mango Street pojawił się analogiczny poradnik, który podobne zagadnienia opisuje na przykładzie kobiety. Obydwa te poradniki, choć dla zawodowców zapewne oczywiste, przekazują skondensowaną wiedzę na temat podstaw, które pozwolą sprawić, by amatorskie sesje wyglądały bardziej profesjonalnie. Filmy są w języku angielskim, ale dzięki funkcji automatycznego tłumaczenia napisów serwisu Youtube, powinny być zrozumiałe dla każdego. Więcej ciekawych wideoporadników znajdziecie na kanale Mango Street w serwisie Youtube.
Część 4: Jak tworzyć modele twarzy 3D ze zdjęć. Popularne jest tworzenie modeli twarzy 3D na podstawie pojedynczego zdjęcia. Zamiast używać skomplikowanego oprogramowania CAD do konwersji zdjęć 2D na modele twarzy 3D, możesz po prostu użyć systemu sztucznej inteligencji, aby szybko odtworzyć kształt twarzy z jednego zdjęcia.
Często na forum zdarza sie ze zamieszczone przez autorów zdjęcia modeli pozostawiają wiele do życzenia. Tyczy sie to głownie młodych użytkowników. A w wyniku tego zamiast otrzymać taka osoba sensowną odpowiedz, czyta sobie np. ,,na tych fotkach to nic nie widzę,, albo ,,dwaj lepsze fotki,, . A faktem jest ze jeżeli zdjęcie wykonamy bez należytej uwagi, to nawet najlepszy model będzie wyglądał na spieprzony. Proponuje wiec watek na którym każdy kto zna sie na fotografii, będzie mógł dodać kilka słów od siebie, jak zrobić dobre zdjęcie modelu (jakieś specjalne techniki, autorskie triki itp). Aby młodzi po przeczytaniu mieli trochę jaśniejszy obraz zagadnienia. Jako ze fotograf ze mnie lepszy niż modelarz (oj, nie wiem czy powinienem sie przyznawać) zamieszczę ,,krótkie,, wprowadzenie do tematu makrofotografii. 1 Sprzęt. W zasadzie to mamy 4 podstawowe możliwości wykonywania tego typu zdjęć, czyli: użyć cyfrowego kompakta, z wbudowana funkcja Makro/Supermakro, lub do bardziej zaawansowanych kompaktow i lustrzanek, można dokupić specjalne soczewki do makrofotografii (jeżeli mamy tylko jeden podstawowy obiektyw do lustrzanki to kupienie takich soczewek będzie tańsze niż drugiego obiektywu) , trzecia możliwość (dla lustrzanek) jest to dokupienie specjalnego obiektywu makro (najczęściej jest to obiektyw długoogniskowy 200/300mm przystosowany do takich zdjęć) no i na końcu najbardziej wyrafinowana opcja, czyli mieszki do mieszak to niesamowita sprawa. Sam mam taki, kupiony za 17zl, jest dedykowany do Zenitow, ale przy użyciu adaptera, stosuje go z lustrzanką Minolty. Poniżej link do aukcji (żeby zobaczyć jak to wo gule wygląda). Uwaga: komórek nie wymieniłem, bo komórka służy do rozmawiania, a nie cykania pseudo-fotek 2 Poznajmy ograniczenia naszego sprzętu. Bardzo ważną rzeczą jest to aby uświadomić sobie ze nasz aparat to wcale nie takie cudo jak nam nagadał sprzedawca w Media Marktcie, i ma on wiele ograniczeń, i my musimy je poznać aby móc unikać błędów wynikłych z tego powodu. Po pierwsze jeżeli mamy kompakta, to zapomnijmy o wbudowanej lampie błyskowej. Taka lampa to sie do ... no wiecie, nadaje. A swym penetrującym i kontrastowym światłem psuje każde zdjęcie (do tego dochodzą jeszcze przekłamania barwy modelu). Nawet średnie zdjęcie zrobione przy świetle słonecznym będzie lepsze niż wykonane naszym ,,wypasionym aparatem,, ,ale z lampa I tu uwaga to tyczy sie klasycznych kompaktów, a jeżeli dysponujemy aparatem bardziej rozbudowanym, takim jak Sony H6 lub Canon S5 Możemy po eksperymentować, ale o tym napisze dalej. Po drugie nie idźmy na łatwiznę i nie fotografujmy aparatem ustawionym na AUTO, bo takie fotografowanie to jest czysta loteria (aparat myśli ze wie jak powinno wyglądać TWOJE zdjęcie, i często sie myli). W makrofotografi mamy dużo czasu i wykorzystajmy go, Ustawmy aparat na program ,,P,, lub co najlepsze na preselekcje przysłony ,,A,, lub jeżeli aparat niema tych funkcji to wybierzmy któryś z programów tematycznych wymuszających dożą glebie ostrości (np krajobraz). Do tego Pamiętajmy zdefiniować balans bieli, lub chociaż ustawić w menu balans bieli zgodny z faktycznym (jest tam kilka opcji np słońce, pochmurno itp...) Wprowadzenie ustawień ręcznie wiele czasu nam nie zajmie, a dzięki temu osiągniemy, pewność i powtarzalność wyników. 3 Techniki fotografowania a) oświetlenie W fotografii makro największą role odgrywa odpowiednia ilość światła. Dlatego najlepszym rozwiązaniem dla takich zdjęć jest naturalne oświetlenie słoneczne. Ewentualnie jeżeli nie możemy wybrać sie z naszym modelem na balkon, to możemy użyć światła żarowego. Ale uwaga, potrzebujemy minimum 2-3 źródła takiego światła (np. lampki biurkowe z silnymi żarówkami. Źródła te należy rozstawić w taki sposób wokół modelu,aby oświetlały go jak najrównomierniej. Lub jeżeli model jest niewielki i posiadamy rozbudowany kompakt lub lustrzankę,(lampa na podnoszonym ramieniu usytuowana nad obiektywem) możemy po eksperymentować z odbłyśnikiem wykonanym z brystolu umieszczonym nad lampą błyskową. Dla bogatszych posiadaczy zewnętrznych lamp błyskowych, pozostaje opcja oświetlenia modelu światłem odbitym od ścian lub sufitu (koniecznie o białym kolorze). Patrz poniżej, zdjęcia z pajacykiem. Powyższe zdjęcia robiłem w bardzo ciemnym pokoju, przy użyciu lampy błyskowej. Wykorzystałem Lustrzankę Sony A 100 + ob. Sigma 70-300mm DG APO + lampa Sigma EF-500 DG ST. Pierwsza próba zrobienia zdjęcia z lampą wbudowaną w aparat, nie powiodła sie z powodu zbyt malej możliwej do uzyskania mocy błysku. (zdjęcie jest niedoświetlone). Zdjęcie drugie wykonane z lampą Sigmy jest doświetlone, ale faktura powierzchni zanikła z powodu czołowego oświetlenia . Natomiast zdjęcie trzecie zostało wykonane po podniesieniu palnika lampy (tak aby całość światła skierowała sie na sufit, i dopiero po odbiciu od niego oświetliła obiekt) , dzięki czemu uzyskaliśmy bardziej naturalne oświetlenie, a gra światło-cieni sprawia ze obiekt wygląda bardziej realistycznie. Taki mnij więcej kształt ma domowej roboty odbłyśnik. Wykonujemy go z białego możliwie gładkiego kartonu. Po jednej ze stron arkusza tegoż kartonu przyklejamy folie aluminiową ( bardziej błyszczącą strona do środka), a następnie przy pomocy nożyczek i taśmy klejącej formujemy coś na kształt zwężonego z jednej strony korytka. To jaki dokładnie on będzie niema dużego znaczenia, materiał jest tani możemy po eksperymentować. b) parametry ekspozycji Po wybraniu rodzaju oświetlenia należy wprowadzić do menu aparatu odpowiedni balans bieli,(najlepiej poprzez zdefiniowanie go na białej kartce umieszczonej obok modelu) oraz ustawić pokrętło trybów fotografowania na ,,A,, . Ustawmy tak niską liczbę przesłony, na jakom pozwalają warunki oświetlenia tzn. podczas zwiększania jej wartości, obserwujmy jak wydłuża sie czas ekspozycji, pokazywany na wyświetlaczu aparatu w formie ułamka sekundy (np 1/500 , 1/250 , 1/125) Kiedy czas ten będzie wynosił ok 1/90, lub dla długich ogniskowych 1/150, wartość przysłony w tym momencie pozostawiamy (jeżeli czas spadnie do np 1/50, 1/30, to fotka na bank będzie rozmyta i nie wyraźna) Zależność głębi ostrości od ustawionej wartości przesłony przedstawia poniższa fotografia. W tych 3 przypadkach ostrzenie było na ,,10,, cm linijki, która leżała na stole pod małym katem do aparatu. Widzimy ze w pierwszym przypadku, kiedy aparat ustawił, ,,standardowo,, przesłonę f: 5,6 pole ostrości wynosiło zaledwie 1cm. Gdyby tam stała jakaś diorama to na te pole załapała by sie co najwyżej jedna figurka 1/72, i fota by była do niczego. c) aranżowanie sesji Jeżeli wykonujemy zdjęcie pojedynczego modelu, to najlepsze będzie białe jednolite tło (arkusz brystolu w zupełności wystarcza), a nie jakiś tam parapet, czy cerata na stole w kuchni. Model ustawmy tak względem źródła/źródeł światła aby był oświetlony jak najrównomierniej ponieważ delikatne rozproszone i niekontrastowe światło wydobywa bogactwo szczegółów, oraz sprawia ze model wygląda bardziej naturalnie. Sprawdzonym i niezawodnym sposobem w przypadku światła słonecznego jest wykorzystanie arkusza kalki technicznej (format musi być większy od wielkości modelu) oraz arkusza brystolu w kolorze białym. Na poniższym rysunku jest przedstawiony sposób ustawienia tych ,,przyrządów,, .Kalka działa jak dyfuzor ,,zmiękczając światło padające bezpośrednio na model, natomiast światło odbite od brystolu, rozjaśnia cienie po drugiej stronie. Naprawdę polecam, rozwiązanie proste i skuteczne. Na razie to by było na tyle, jeżeli coś ważnego sobie jeszcze przypomnę to dopisze. A jeżeli jakieś sformułowanie jest dla kogoś niezrozumiale... pytać śmiało to postaram sie uzupełnić.
Im wyższe ISO tym większa podatność na naświetlenie. Mniejsze czułości zapewniają lepsze oddanie kolorów i wyższą jakość zdjęć, za to większe przydają się podczas wykonywania fotek w słabszych warunkach oświetleniowych. Podczas robienia zdjęć w słońcu, najlepiej ustawić jak najmniejsze ISO – np. 50 lub 100. W jakim formacie robić zdjęcia w telefonie? Standardowo
Error 504 Ray ID: 7324e76d2851fa5c • 2022-07-29 09:43:11 UTC YouBrowser Working AmsterdamCloudflare Working Error What happened? The web server reported a gateway time-out error. What can I do? Please try again in a few minutes. Was this page helpful? Thank you for your feedback! Cloudflare Ray ID: 7324e76d2851fa5c • Your IP: • Performance & security by Cloudflare
Zastosować Pędzel pierwszego planu do usuń oryginalne tło obrazu, a następnie użyj pędzla czerwonego tła, aby ustawić nowe tło zdjęcia. Krok 3: Aby zawęzić wybór, możesz kliknąć na Następny krok i użyj przycisku Maska pierwszego planu i Maska tła aby znaleźć szczegóły dotyczące żądanych części do zdjęć.
Jak współpracować z modelką podczas sesji sensualnej? 10 najważniejszych zasad! Podczas stawiania pierwszych kroków w fotografii sensualnej, większość fotografów głowi się jak współpracować z modelką? Realizując pierwsze w życiu sesje bieliźniane, zawsze jest ogromny stres. Towarzyszy nam on dlatego, że nie czujemy się pewnie sami ze sobą. Niestety, umiejętności i pewności nie nabierzemy z kursów internetowych, Youtube’a czy czytania blogów. Pewność i świadomość fotografii sensualnej musimy wypracować sobie praktyką. Jeśli chcemy nauczyć się pracy z drugą osobą, świetnym pomysłem na początek, jest zaproszenie doświadczonej modelki na sesję. Wiadomo, taka modelka nie zgodzi się pozować za darmo, ale uwierz mi, że warto zainwestować. Ja zapłaciłem i jestem z tego bardzo zadowolony! Zdjęcia wyszły świetne, zebrałem sporo doświadczenia i przekonałem się, że „okładkowe” modelki, to też są miłe i fajne dziewczyny, z którymi można porozmawiać na bardzo różne tematy :) Z biegiem czasu, udało mi się przeprowadzić wiele portfoliowych i prywatnych sesji sensualnych. Z każdej z nich, wyniosłem ciekawe i wartościowe doświadczenia. Bardzo chciałbym się z Tobą nimi podzielić. Jeśli jesteś ciekawy, czytaj dalej :) Postanowiłem wypunktować podstawowe 10 zasad, jakimi kieruję się podczas sesji. 1. Najważniejsza jest rozmowa z modelką. Podstawą udanej sesji zdjęciowej jest zaufanie i dobry kontakt. Nigdy nie zaczynam sesji od razu po wejściu do apartamentu. Staram się poświęcić minimum 30 minut na rozmowę z modelką, przygotowanie sprzętu, apartamentu, włączenie odpowiedniej muzyki itd. Nie chodzi mi o sztywne siedzenie na przeciw siebie przy stole i rozmowę. Chodzi o po prostu spytanie modelki „kim jest?”, „co robi w życiu?”, „czym się interesuje?” Fajnie, gdy rozładujesz początkowy stres luźną rozmową. W ten sposób modelka poczuje, że rozmawia z normalną osobą, a nie sztywnym panem fotografem „ą, ę” ;) Zawsze podczas rozmowy lubię opowiedzieć też o swojej fotografii. Dobrze, gdy modelka wie, jaki mam zamysł na sesję, co chcę uwiecznić, jakie mam zasady działania i fotografowania. 2. Nie pospieszam! Gdy już zaczynamy sesję, nie wolno pospieszać modelki. Podczas sesji prywatnych, dziewczyny potrzebują więcej czasu niż zawodowe modelki. Nie jest łatwo rozebrać się przed obcym facetem. Jeśli modelka ma problemy z rozebraniem się – dajmy jej czas. 3. Jak zacząć? Zapewnij modelkę, że pomożesz jej pozować (o tym za chwilę). Dziewczyny stresują się, że nie będą miały co zrobić z rękami. Nie wiedzą jak się ustawić, gdzie patrzeć… Muszą czuć w Tobie wsparcie i chęć pomocy! Moim sposobem na przyzwyczajenie modelki do obiektywu, są testowe zdjęcia portretowe. Ustawiam modelkę przy oknie i robię kilka zdjęć „testowych”. Podchodzę jendak do tych zdjęć bardzo poważnie. Staram się już wtedy zrobić zdjęcie tak dobre, by zobaczyć zadowolenie na twarzy modelki. +1 do zaufania ;) 4. Ustawianie modelki. Gdy pierwszy stres mamy za sobą, można zacząć powoli sesję sensualną. Po pierwszych zdjęciach portretowych zazwyczaj stres opada do tego stopnia, że rozebranie się przestaje być aż tak strasznym problemem. Ok, no i co dalej? Jak zacząć? Zawsze mam w telefonie inspiracje. Warto je pokazać modelce. Mówię: „Popatrz, ta modelka bardzo ładnie zapozowała przy tej ścianie, może spróbujemy podobnie?” Przy pierwszych próbach modelki, zazwyczaj trzeba jej pomóc się ustawić. Spisałem osobne podpunkty jak kierować modelką: – Ludzkie oko uwielbia krągłości. Pokażmy je całym ciałem, nie tylko pupą czy biustem. Niech modelka skręca ciało w różne strony. Im więcej krągłości, tym atrakcyjniej dla oka! – Modelka zawsze powinna wciągać brzuch! Poważnie, nawet jak jest szczupła ;) Zmusi to modelkę do napięcia mięśni. Uwydatnione mięśnie pozwalają dodać figurze „fit wyglądu” i ukryć dodatkowe kilogramy. – Palce stóp zawsze muszą być obciągnięte w dół! Jak modelka leży – palce w dół, jak siedzi – palce w dół, jak stoi – stoi na palcach! Pozwala to napiąć mięśnie łydki i ud, dlatego noga jest dłuższa i zgrabniejsza. – Nie kładziemy modelki na brzuchu. Niech delikatnie uniesie jedno biodro do góry. Doda jej to elastyczności i podkreśli krągłości. – Jeśli modelka leży na plecach, nie może leżeć całą ich powierzchnią. Wygięty kręgosłup ku górze, również podkreśli jej pupę i biust (pamiętamy o wciągniętym brzuchu). Zobacz zdjęcie wyżej. – Co z rękami? Delikatne muskanie ciała, bioder, biustu, włosów, ust… modelka dzięki temu będzie kobieca, tajemnicza i sensualna :) – Gdzie modelka ma patrzeć? Ja nie lubię. gdy modelka patrzy w obiektyw (chyba, że chcę pokazać ostre, zalotne spojrzenie). Lubię spojrzenie naturalne, niewymuszone. Nawet w sufit :D – Podczas pozowania, każda część ciała musi być zaangażowana. Im więcej napiętych mięśni, krągłości, tym lepiej. – Rozciągnięte ciało jest zawsze atrakcyjniejsze, dlatego niech modelka się trochę porozciąga :) Sesje sensualne mają za zadanie pokazanie tej pięknej, fizycznej strony, ale nie można zapomnieć, że fotografujemy OSOBĘ, a nie tylko ciało. Nie sztuką jest pokazać goły tyłek na zdjęciu. Sztuką jest pokazać charakter fotografowanej osoby, w pięknej otoczce ciała. 5. Robienie dużej ilości zdjęć. Zawsze robię bardzo dużo zdjęć na sesji. 100 zdjęć z sesji to dla mnie marny wynik. Im więcej zdjęć, tym modelka czuje się pewniej, że będzie z czego wybierać. Robienie po 10-20 zdjęć jednego kadru pozwoli wyłapać emocje i te perełki z efektem „wow!”. 6. Nie podglądam! Bardzo ważna zasada – patrzę na modelkę tylko i wyłącznie okiem fotografa artysty. Nie podglądam i nie gapię się na ciało modelki „okiem faceta”. 7. Pokazuję w aparacie tylko najlepsze zdjęcia. Często pokazuję modelce najlepsze zdjęcia od razu w aparacie. Z biegiem czasu, zdjęcia powstają coraz lepsze. Warto się trochę pozachwycać efektami :) 8. Dodaję zdjęciom „efekt wow” już w aparacie. Często ustawiam podgląd zdjęć czarno-biały. Dzięki temu dodajemy klimat zdjęciom i modelka może sobie wyobrazić magiczny efekt końcowy ;) 9. Co jeśli pomysły i inspiracje się kończą? Czas kończyć sesję. Nie robię zdjęć na siłę. Jeśli pomysły się kończą, to znaczy, że mam sporo materiału i nie ma co męczyć modelki. 10. Uśmiech i otwartość na drugą osobę to podstawa! – pamiętaj o tym, a efekt będzie gwarantowany :) Fotografia to w dużej mierze też psychologia. Trzeba wiedzieć jak sprawić, by druga osoba czuła się przy nas pewnie i nam zaufała. Wiem, że łatwo się mówi, ale wszystko się da, dlatego pozostaje robić sesje, ćwiczyć, uczyć się i zbierać doświadczenie. Mam nadzieję, że ten wpis choć trochę pomoże początkującym :) Kolejny artykuł: Makijaż na sesję zdjęciową. — Zapraszam również na moją drugą stronę internetową: gdzie prezentuję portretowe zdjęcia w klimacie malarskim. jak współpracować z modelką?
VlLN. z8bch8taj5.pages.dev/35z8bch8taj5.pages.dev/74z8bch8taj5.pages.dev/86z8bch8taj5.pages.dev/85z8bch8taj5.pages.dev/20z8bch8taj5.pages.dev/30z8bch8taj5.pages.dev/93z8bch8taj5.pages.dev/40
jak ustawić modelkę do zdjęć
